Trasu pruge preko Šargana projektovao Hugo Kajncl iz
Direkcije za građenje železnica, i ta se trasa nije upotpunosti poklapala sa onom koju
su projektovali austrijski vojni inženjeri. Nova trasa vodila je preko Jatara,
za 60 m niže od austrijske. Ovaj deo trase bio je vrlo nepogodan za izgradnju,
pa su izvođači radova morali da izgrade 3 žičare od mesta istovara materijala(9. kilometar), do
mesta gde su se izvodili radovi. Prva žičara bila je dužine 1825 metara i
vodila je do tunela Šargan, druga, dužine 1926 metara do stanice Jatare i
treća, dužine 1400 metara, do 13. kilometra pruge u dolini reke Kamišine.
Kapacitet žičara iznosio je 40 vagona na dan i njima je prevezeno ukupno
12.000 vagona raznog građevinskog materijala za tunele, mostove i
nepristupačne delove pruge. Između železničke stanice vardište i Šargan
Vitasi izgrađeno je 22 tunela, ukupne dužine 5.445 metara i 10 mostova i
vijadukta, Najduži tunel je bio tunel broj 32 zvani "Aleksandar I"
ili "Šargan", dug 1666,86 metara, a najduži most preko reke Kamišine,
44,40 metara.
Na slikama dole detalji sa izgradnje pruge.
